Welke afslag neem ik op de rotonde?
Je weet eigenlijk wel wat je allemaal in huis hebt. Je hebt al heel wat stormen doorstaan, je doorzettingsvermogen en overlevingsdrang hebben je veel en ver gebracht. Maar ineens sta je stil! Midden op de rotonde van je leven. Wat nu? Welke afslag neem ik?
Een voorbeeld uit mijn praktijk.
Na een intensieve herstelperiode na kanker, is er bij de coachee een duidelijk verlangen: ik wil vooruit kijken. Vanuit het hoofd geredeneerd zijn alle mogelijke afslagen wel te verkennen. Wat zijn de voor- en nadelen, wat is ervoor nodig de stap te zetten, etc. Alleen gaat het dan over de ratio, het denken. Maar waarom doe ik het dan niet, waarom durf ik niet, was de vraag van de coachee?
Hiervoor laat ik de coachee de woorden ik – wil – vooruit – kijken opstellen. Dus geen familie-opstelling maar een woorden-opstelling. Dan gebeurt er iets, dan wordt het voelbaar. Stap voor stap verkennen we het veld, laten de woorden spreken, resoneren. Het wordt duidelijk dat IK nog iets nodig heeft om in beweging te komen. Dat blijkt ‘vertrouwen’ te zijn. Ik laat haar het woord VERTROUWEN opstellen, het ligt buiten de ruimte, het is bijna uit het zicht.
De coachee met al haar levenslust, doorzettingsvermogen en kracht kan niet verder zonder te vertrouwen. Dat VERTROUWEN mag er weer zijn. De ontmoeting met vertrouwen geeft steun, inzicht en ruimte om een of meerdere afslagen te verkennen, stapjes te zetten.
Het werken met opstellingen helpt de samenhang tussen onze waarneembare gedragslaag (emoties, gedachten) te verbinden met de gevoels- bewustzijnslaag. Wanneer we werken aan het herstel van deze verbinding komen we dichter bij ons zelf. Het werkt helend, waardoor energie weer kan stromen.